پادشاهان الیمایی
الیمایید به قسمتی از ایلام شمالی كه همسایه كوههای بختیاری و شرق شوش است اطلاق میشود كه گذرگاهی است كه خلیج فارس را به فلات ایران پیوند میدهد. مردم این سرزمین برخی الهه های باستانی مانند ایزد بانو نانایا را میپرستیدند و برای او معابد با شكوهی میساختند. الیمایید در اواخر دوره سلوكیان مستقل شد ولی مهرداد اول سرزمین آنها را تسخیر كرد. او شاه دست نشانده الیمایید را ابقا كرد و سرزمین آنها تبدیل به شاهك نشینی مستقل ولی وابسته به اشكانیان شد. آنها تا دوره ساسانیان بر سرزمین خود حكومت كردند. آنتیوكوس سوم ظاهرا توسط الیماییان كشته شد زیرا او به معابد آنها حمله كرده بود.
هوكناپسس اولین شاه الیمایی است كه در سال 162 پیش از میلاد سكه زده است. ظاهرا استقلال او خیلی زود از بین رفت ولی كامانسكیر بعد از او دوباره اقدام به ضرب سكه كرد. او بر روی سكه هایش نوشته است كامانسكیر شاه پیروز. بنا براین او بر سلوكیان پیروز شده است. شاهان بعدی همگی سكه ضرب كرده اند. آنها در سکه های خود به کامانسكیر اشاره دارند ولی از سال 45 میلادی این نام از سكه های آنان حذف شده است. بنا بر این می توان نتیجه گرفت که سلسله جدیدی در الیمایید بر سر كار آمده است. سكه های جدید به خط الیمایی هستند كه منشا آرامی دارد. روی‌آنها علامات ماه و ستاره و لنگر دیده میشود. آخرین شاه الیمایی به نوشته محمد بن جریر طبری، نیروفر نام داشت كه به دستور اردوان پنجم به جنگ اردشیر اول ساسانی رفت و از او شكست خورد و سلسله آنها منقرض
شد.
سکه کمانسکیر دوم 145 پیش از میلاد یافت شده از شوش