تل باكون
|
||||||
|
دو تپه نزدیك به هم در 3 كیلومتری تخت جمشید در دشت مرودشت قرار دارند كه به تل باكون مشهورند. یكی از تپه ها قدیمی تر است و آثار مكشوفه در آن به حدود 5000 سال پیش از میلاد تعلق دارد. تپه دیگر كه آثار آن جدیدتر است، بعد از اسلام هم مورد استفاده قرار گرفته و گورستانی در آن قرار دارد. دوره بعدی فرهنگی این منطقه دوره لاپویی نام دارد و از 3900 تا 3400 پیش از میلاد را پوشش می دهد. سفال این دوره کناره رود کور و تل باکون دیگر مشابه سفال شوش نیست. در این دوره در کناره رود کور تعداد بیش از صد منطقه اقامتگاهی با وسعتی از یک تا چهار هکتار کشف شده است. دوره بعد از لاپویی دوره بانش نام دارد. دوره ابتدایی بانش همدوره شوش2 بود. در این زمان شاهد کاهش چشمگیر ساکنان کناره رود کور هستیم. تنها 26درصد ساکنان دوره لاپویی در کنار رود باقی ماندند. احتمالا همه سفالهای مصرفی این دوره در تل کوره تولید می شده است. آلدن فرض را بر این گرفته که سفال ابتدایی بانش سفالی وارداتی بوده که از شوش به فارس آورده می شده است. احتمالا تحت تاثیر موج کوچ از سومر به شوش، عده ای هم از شوش به کور مهاجرت کرده اند. اما پیشرفت فرهنگی رود کور را به هیچ عنوان با پیشرفت شوش نمی توان مقایسه کرد چرا که هنوز در این منطقه اثری از خواندن و نوشتن دیده نمی شود. طرح برخی سفالهای باکون |
|
||||
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
||||
![]() |
![]() |
![]() |
||||
![]() |
![]() |
![]() |
||||
![]() |
||||||
اطلس تاریخ ایران |
||||||
The archaeology of Elam - D. T. Potts - Cambridge university press ایران در پیش از تاریخ اثر دكتر ص م شهمیرزادی |